Graag begin ik weer met het einde. Dat deed ik vorige week ook, en dat beviel wel….want BAM! Weer twee punten.
Waar we vorige week de koploper onttroonde, was het nu als-nummer-vier-geëindigde-in-de-andere-poule” Koog Zaandijk die we versloegen. En die punten zijn zo lekker, zo welkom. Want het was een heuse playdown wedstrijd (playdown klinkt gezelliger dan een “degradatiewedstrijd” vindt u niet?). De punten zijn in Den Haag gebleven dus de kans dat Die Haghe C1 volgend jaar “gewoon” weer in de hoofdklasse speelt nemen alleen maar toe. Beter gezegd, we zijn kei goed bezig met een indrukwekkende eindsprint! Volgende week de laatste wedstrijd, bij KZ uit. Een gelijkspel of winst is sowieso genoeg. Een verliespartij zou mogen, maar dan met minimaal verschil. Maar gossie, we hebben al zoveel hogere wiskunde gehad de afgelopen periode (o.a. met de leeftijden-bingo tussen de lijnen als we Finn en Lisa wilden gebruiken, maar toch ook het uitvogelen van de regelementen, regels en uitzonderingen van het KNKV qua promotie/degradatie. Waar het KNKV grappig genoeg, zèlf niet eens alles duidelijk schijnt te hebben qua regels, hoe moeten WIJ het dan begrijpen?).

Anyway. Ik wil graag met het team afspreken dat we het in de laatste wedstrijd niet aan gaan laten komen op rekenwerk. Vorige week vroeg ik jullie om te knallen, toen luisterden jullie ook naar mij…. Nog een keertje….gewoon omdat het kan? Ik voorspel een toch weer spannende wedstrijd volgende week, maar ook spannende wedstrijden kunnen gewonnen worden. En ik denk dat aan het einde de gele shirtjes zullen juichen. Ik zet in op 10-14. Dus 14 voor ons (ja de ouders in de app weten inmiddels dat ik niet altijd even scherp ben in het juist weergeven van de stand. Uit wedstrijd, thuis wedstrijd, de stand wil nog wel een spontaan omdraaien omdat ik weer in de bonen ben). Maar 10-14 dus. En als mijn voorspelling uitkomt, trakteer ik. Deal? 

Vandaag startte Rona, Elisa, Tygo en Timo eerste aanval. In de verdediging hadden we Julian, Alyssa en de twee pechvogels die beiden bijna een hele week ziek op bed hadden gelegen: Eloïn en Sean. Wat fijn dat jullie net op tijd weer fit waren, al kan ik me zo voorstellen dat het jullie allemaal net een beetje meer energie heeft gekost na zo’n week… maar jullie stónden er! 

Finn en Lisa waren er ook weer bij. En dat terwijl zij al een wedstrijd in de benen hadden. Bijna de voltallige C1 was voorafgaand aan de wedstrijd in het Zuiderpark, afgereisd naar Sassenheim om de B1 een hart onder de riem te steken. Tegen? Eveneens tegen Koog Zaandijk. Maar bij deze wedstrijd stond er iets heel anders op het spel: een plek in de halve finale op weg om de beste van Nederland te worden. En ook al is dit een verslag van de C1, ik kan het toch niet laten om even te melden dat Finn, Lisa en hun ploeggenoten het hebben gedáán! Volgende week halve finale!

Terug naar de C1. Het eerste doelpunt kwam van Die Haghe. En ik vind het wel een beetje saai worden, maar ja… het was Timo (who else? Haha). Kort daarna krijgt hij een bal in het gezicht (of was het een hand?). Gelukkig kon hij verder. Dan valt het eerste schot van Koog Zaandijk. Zij lopen vervolgens uit naar 1-3. De aanval had mooie kansen hoor, daar lag het niet aan, maar ze vielen nog even net niet. In de verdediging blokt Rona haar dame zoals alleen zij dat kan. Zij verdedigde sowieso sterk tegen een van de betere dames van KZ. Vervolgens zet Sean met een geweldige pass Julian vrij wat uiteindelijk in een strafworp resulteerde. Chips. Mis.

KZ strafworp. Yes. Mis.
Elisa strafworp. JAAAAAAAAAA raak! 2-3. Het was Julian die op zijn beurt showde dat ook hij een geweldige pass in de vingers heeft en hij zorgde eigenhandig voor de mooie actie van Elisa waar deze strafworp uit voortkwam.
Timo maakt dan de 3-3, en wat eerder Timo meemaakte had nu Rona (en hand in haar gezicht). Rona nam even de tijd om daarvan bij te komen, en dat betekende dat haar dame maar gewoon even moest wachten met het nemen van de strafworp. En wachten…is irritant. Dan ga je nadenken. En dan ga je ‘m als dame van KZ NAAST de korf gooien….
Toch viel het doelpunt voor KZ wel, enkele aanvallen later. Maar Alyssa pareerde meteen. Ze was er al vaak dichtbij, maar nu viel ie. En wat n beauty. Een doorloop, fraai met 1 hand (euh….Alyssa, niet teveel afkijken van Sean he?!!!) 4-4.
En toen begon het Tygo-kwartiertje. Nou ja, nee natuurlijk duurde het geen kwartiertje. Maar geïnspireerd door het publiek bij de B1 die de laatste 15 minuten van de wedstrijd als een Haags kwartiertje bestempelde, vond ik dit wel een mooie woordspeling. Want Tygo had daar in de breedtehal een plekje gevonden, en precies op DAT plekje scoort hij tweemaal, uit volle rust, gecontroleerd, scherp, en niet eens van zo heel dichtbij. BAM! 5-4 en 6-4.
Na 6-5 is het Finn, die inmiddels op de plek is gekomen voor Sean, die met en vrije bal 7-5 scoort. Vlak voor rust kwam KZ net met een doelpuntje dichterbij: 7-6.
Na rust staat daar weer Tygo, met een droog schot. Nee dit keer niet op dat mooie plekje, want dat kan niet hè, tweede helft speel je immers aan de andere kant van het veld. Maar “boeien”, Tygo was hot. Dus. Punt. 8-6. Helaas wordt het weer snel 8-7. Een irritant doelpunt. KZ speelde mooi rond de korf, dat moet gezegd worden, maar er kwam geen kans uit. De C1 stond verdedigend hun mannetje. Maar dan is daar zo’n heer die denkt, ach ik schiet gewoon, geen vang, niks. Lege paal. Doelpunt. Irritant!
Onze C1 liet echt wel mooiere aanvallen zien. Zeker tussen broer en zus (zouden ze thuis samen stiekem oefenen misschien? 😊). Er volgden meerder kansen, en zelfs een strafworp maar helaas werd het geen doelpunt. Die viel weer bij KZ. 8-8.
Het bleef zo veel te lang spannend, met nog 15 minuten op de klok. Sean had Tygo vervangen en hij scoort 9-8. Vraag me niet hoe. Volgens mij was het snijden, of lopen in het kwadraat, maar de scheids vond het prachtig en Sean kreeg het doelpunt op zijn naam. De scheidsrechter had sowieso een zware dag…met wat dubieuze beslissingen (overigens zeker niet altijd in ons nadeel….). De doorloopbal van Timo, waarmee hij 10-8 maakte was ook leuk. Althans voor ons. De bal werd eigenlijk te slap aangegooid, waardoor de bal de rug van de tegenstander raakte. Timo, altijd een neus voor die kleine kansjes, stuurde die arme tegenstander meteen het bos in.
Daan komt dan het veld in voor Julian. Maar vooral verdedigend doen we goede zaken. Niet alleen door goed te verdedigen, maar ook door lekker de tijd te nemen om de bal op te brengen. Met nog iets meer dan 5 minuten op de klok, bleef KZ volharden in strak uitverdedigen. Why??? Dat kost toch alleen maar tijd en energie in zo’n fase? De C1 nam de tijd. Want “als wij de bal hebben, kan de tegenstander niet scoren” toch? Een wijsheid waar niets tegen in te brengen is.
Het wordt 11-8 doordat Alyssa haar strafworp benutte. Dit gaat er leuk uitzien! Maar de game ain’t over, until it’s over….
KZ 11-9 (nog 3:14 te gaan). Lisa wordt nog even ingebracht voor de aanvalskracht, maar het is KZ weer 11-10 pfffff. De aanval neemt een iets te vroege kans en de bal gaat nogmaals naar de verdediging. En daar hadden wij Yit staan. Op het juiste moment, op de juiste plek. Die bal was voor haar. Pfieuw. GEWONNEN! Eerlijk is eerlijk, het had 11-8 moeten blijven, dat verdiende we ook. Maar winst is winst. TOPPERS!

Laten we het zaalseizoen eindigen met drie winstpartijen op rij. En please, laat mij moeten trakteren!!! Tot volgende week