En zo is de zaal alweer voorbij. In de afgelopen maanden hebben we 12 wedstrijden gespeeld en 32 uur aan trainingen gehad. En als je een beetje snel zegt, is 32 uur eigenlijk helemaal niet zoveel. Met een gemiddelde schoolweek kom je al een heel eind! Het is dan ook ongelooflijk om te zien wat een team kan leren in dit tijdsbestek. We eindigden het veldseizoen (vrij makkelijk) als kampioen, dus je weet dat je in de zaal meer aan de bak zal moeten. En na een paar weken ging Laura helaas (voor ons) naar de E1 en moesten we als viertal verder. Dat was in het begin even wennen, maar al snel was het ritme weer te pakken en ging de ontwikkeling snel door. Want inmiddels heeft dit leergierige team alweer een hoop nieuwe dingen opgepikt én toegepast in de wedstrijden. Dingen als rugkanten, insnijden, voorverdedigen en rondspelen worden steeds meer gedaan. En de ene wedstrijd beter dan de andere. Maar goed, we zitten pas op 32 uur training 😉.

En na 12 wedstrijden werd ook de zaal afgesloten als kampioen! Dit keer gelukkig met flink wat tegenstand en moest er hard voor worden gewerkt. Maar dat zijn dan ook de lekkerste kampioenschappen. En wat de voorzitter René ook aangaf tijdens het praatje: een kampioenschap is de kers op de taart. En dat is het zeker! Want ook zonder kampioenschap is het een feestje om met Quinn, Djalisa, Siebe en Lucas aan het werk te zijn. Gewoon omdat ze altijd zijn, gewoon omdat ze er (bijna) altijd zin in hebben, gewoon omdat het vier hele leuke kinderen zijn. Nu op naar de 2^e helft veld. Wij hebben er weer heel veel zin in! 

Do & Eric