Vrijdag in een heerlijke entourage met veel geel/zwarte fans, de finale van de A jeugd HKD. Weer stond Die Haghe A1 in de finale, voor de 3e keer op rij om de Alsem bokaal proberen binnen te halen.
Een knappe prestatie van deze ploeg. De spanning was voelbaar in de kleedkamer, maar de strijdlust was er zeker ook. Helaas was Karlijn ziek maar er gelukkig wel bij. De start was zoals zo vaak bij deze A1 niet hoopgevend, 1-5 achter. Je zou er bijna aan gewend raken. Dit keer gaf ik de spanning maar de schuld. Gelukkig pakten jullie het daarna beter op en lieten we het gaatje nooit verder komen dan 3 doelpunten, dus altijd kans. De volgende tegenvaller was daar, de goed spelende Servais ging door z’n enkel en moest vervangen worden door Rix onze trouwe wisselspeler. 
De wedstrijd bleef het zelfde scoreverloop houden, het lukte maar niet om het gaatje te dichten. Jullie bleven knokken, het publiek bleef aanmoedigen, maar t zat niet mee. Dat Rix ons geheime wapen werd zou niemand verwacht hebben, maar hij zorgde in die slotfase steeds voor de aansluiting. Miste 2 stippen achter elkaar om vervolgens van grote afstand weer voor een bijna gelijke stand te zorgen. Finn, zorgde vlak voor tijd voor eindelijk die gelijkmaker, 18-18. 
Publiek op de banken, ik van m’n stoel, het was werkelijk niet te geloven, zou het dan toch nog lukken? 18-19, weer 1 achter, maar Do wilde die bokaal zo graag en scoorde 19-19! Toen was Finn daar weer met de allereerste voorsprong en deelde Isabel de genadeklap uit, WINST!
Ongelooflijk, je staat de hele wedstrijd aan de verkeerde kant en je sleept deze overwinning eruit……….natuurlijk is het een enorme teamprestatie, maar iedereen snapt dat ik Rix toch even apart wil noemen. Vandaar de titel van mijn verslag, van niks naar Rix, super gaaf Rix! 
Het team staat altijd voorop en dat bleek deze vrijdagavond ook maar weer eens. Ik vond het een prachtige teamprestatie, jullie zijn blijven knokken en dan zie je…..het kan altijd. Gefeliciteerd mensen, nu op naar de competitie ,deze boost moet jullie vertrouwen geven, en daar vertrouw ik dan weer op. Zaterdag met elkaar lekker eten en dan weer back to normal. 
Rest mij nog het talrijke publiek te bedanken, echt onwijs gaaf, de jurytafel, ook voor jullie was het 3x aan de bak en last but not least, Daphne voor het super snel wassen zodat we alle wedstrijden in ons vertrouwde shirt konden spelen. Ik geniet nog even wat na en dan zeg ik tot donderdag!

Een trotse Petra