Dag 6 - Zzzzzzzzzzzzzzzzzz….😴😴😴

Dag 6 Zzzzzzzzzzzzzzzzzz….😴😴😴

{ivm een storing bij het uploaden van foto's

worden deze later toegevoegd!!!}

Wat fijn dat het zonnetje steeds meer gaat schijnen hierin Appelscha! De donderdagochtend begon dan ook met stralende kinderen aan het ontbijt. En een paar vermoeide kinderen. Het slaaptekort gaat nu zijn eerste signalen afgeven. De kinderen praten verward, dragen verschillende sokken en eten zonder gemopper hun borden leeg. Wij beginnen ons een beetje zorgen te maken, gelukkig kunnen we aftellen 😉

Het ochtend en het middagprogramma bestond uit de teamsportdagen. Fanatiek streden alle Landenteams voor positie 1 in het eindklassement. Maar niet voordat we de Olympische parade hadden gelopen en naar het Wilhelmus hadden geluisterd. De kinderen werkten zich in het zweet bij Duovoetbal, bleven rustig bij het Paniekvolleybal, liepen de minimarathon, zagen het licht bij eindvakbal en werkten samen met het 3x3 basketbal.

De boterhammen vonden gretig aftrek tijdens de lunch, wat was er hard gewerkt en vooral gezellig gesport met elkaar. Maar pfoe, wat waren ze al afgemat. Gelukkig stonden er in de middag spellen op het menu die iets meer van de creativiteit en improvisatie vroegen dan in de ochtend. Ze konden even bijkomen bij het jeu de boulen, gingen wel in sneltreinvaart tijdens het tjoekbal, konden hun energie kwijt bij kickball (en nee, daar had Kick niks mee te maken), mochten hun moves laten zien bij het dansen en galoppeerden sierlijk tijdens de dressuuropdracht van het stokpaardrijden. Alle laatste energie werd gegeven om uiteindelijk die felbegeerde eerste plek te bemachtigen. Dat lukte na een spannende strijd voor team Streepland. Met één punt verschil werd Submarinia verslagen. Gefeliciteerd Yitte, David, Jayde, Jaimy, Jonah en Fleur!

Na al dat sporten werd er natuurlijk fris gedoucht. Dit keer wel met een invasie van teken. Wel meer dan 20 grijpgrage insectjes werden aangetroffen op armen en benen van sommige kinderen en leiding. Vakkundig werden deze verwijderd; voor de een wat spannender dan voor de ander😉

Na een overheerlijke pasta pesto of bolognese met de nodige rauwkost vitamientjes – want vitamientjes zijn je vriendjes – werd er weer genoeg koolhydraten verzameld om de beruchte donderdagavondtocht aan te gaan. Altijd een spannende, maar geslaagde belevenis. Daar we bij de kleinere pupillen voorzichtig deden onderweg en onze eigen stemmen lieten horen, konden we bij de aspiranten helemaal los. Maar dat was voor Noa nog niet genoeg, het was totaal niet eng. We hebben als leiding nu al een mooi doel voor volgend jaar. Zet je schrap Noa 😉

Na de spokentocht werden de oudste aspiranten om 02.00 uit hun kamers gehaald om te beginnen aan de tocht waar ze al jaren naar uitkijken; de dropping. Onder begeleiding van nachtbrakers Sander, Naomi, Bram en Rick werden Julian, Sean, Daan, Alyssa en Esmee 9 kilometer van het kamphuis gedropt. En hoewel de aspiranten eerst vele pogingen deden om weg te rennen bij de leiding, werd het na een uur een gezellige wandeling met waterchallenges. Wie 6 gooide, moest nou eenmaal het water in. Rond 07.00 uur in de ochtend kwamen deze bikkels terug. Sean en Julian hebben zelfs hun bed niet gehaald, die zijn maar op de bank gaan liggen. Ook voor ons leiding was het een kort nachtje, dus ging de wekker vanmorgen ook even een half uurtje later. Al zal dat half uurtje niet zo heel veel helpen het slaaptekort tegen te gaan😉

Op naar de laatste volle dag!

Vincent en Mark